Welkom: Oei, ik groei!

Iedereen bracht leuke spulletjes mee van toen ze nog een baby waren. Maandagmorgen waren ze allemaal razend enthousiast om dit te tonen en erover te vertellen. Alle foto’s van toen ze nog een baby waren, hadden we door elkaar gehaald en dan moesten we raden wie er op de foto stond. Ze vonden het wel grappig toen ze nog zo klein waren, want nu zijn ze al GROOT!

Ik vertelde een verhaal van Marieke. Marieke had een kleedje gekregen van oma toen ze één jaar geworden was. Ondertussen is Marieke 2 jaar geworden en is haar jurkje te klein geworden. Heel jammer, want het is haar lievelingsjurkje. Elke keer Marieke een jaar ouder werd moest oma er een stukje aanhangen. Dit ging zo verder tot ze 7 jaar werd. In de klas hebben wij ook zo’n jurk voor Marieke gemaakt.

Ik vertelde uit het prentenboek “Kleine kangoeroe.” Neen, het is geen konijn vriendjes, het is een kangoeroe. De wereld is groot, veel en veel groter dan de buidel van Mama Kangoeroe. Maar Kleine Kangoero blijft liever dicht bij mama. Dat is veiliger, warmer en gemakkelijker. Mama probeert Kleine Kangoeroe met een duwtje in de rug te laten zien wat het leven allemaal te bieden heeft. Eerst wil dat niet zo best lukken, maar dan…

Dit verhaaltje konden we dan tijdens vrij spel zien op de computer.

Muzische activiteit:

We hebben grote en kleine dieren, vb. olifant en een vogel. Ik speelde op de piano hoge en lage tonen. De kleuters moesten raden welk dier het was, de vogel of de olifant. Hier deden we dan nog enkele varianten op: op muziek, rondstappen, muziekinstrumentjes…

Toen onze vriend Raf de raaf in de klas kwam aanvlogen hadden we ook veel plezier. Hij had nog een fopspeen in zijn mond. Toen ik vertelde dat hij daar al te groot voor was, moest hij zijn fopspeen afgeven. Want op onze levenslijn zagen we dat een fopspeen voor een baby was en niet meer voor grote kindjes/vogels.

Vers van de week:

Mijn schoenen zijn te klein

Ze zitten niet meer fijn

Mijn broek is veel te kort

Dat komt omdat ik groter wordt.

Mama’s en papa’s, je hoeft ook niet meer te helpen om de jas aan te doen, want iedereen kan dat nu helemaal alleen. We kijken goed op het stappenplan van Jules en zo doen wij onze jas aan.

De eerste kleuterklas heeft dan ook het stappenplan van Jules in de juiste volgorde gelegd en opgekleefd zodat ze het niet meer kunnen vergeten.

We knutselden ook een fopspeen:

We keken ook even wie de grootste/kleinste is van de klas. Samen met alle vriendjes van de klas stapelden we blokken op elkaar even groot als ons vriendje is...

We schilderden een groeimeter:

Het zijn niet alleen de kindjes die groter worden, maar ook de planten worden groter. Als we de plantjes water geven, dan groeien ze. De kindjes hebben aardappelen, vlees, fruit, water nodig om te groeien ;-).
Wij hebben een bloempot geboetseerd. Nu moet het nog even drogen, maar volgende week gaan we er aarde en zaadjes instoppen. Als we het voldoende water geven, zal het zeker heel groot worden.